عشق درویش (گرایش)

ساخت وبلاگ

رشته اجازه در سلسله جلیله نعمت اللهی سلطانعلیشاهی گنابادی

بسم الله الرحمن الرحیم

باری الخلایق اجمعین نحمده بعدد ذرات الموجودات حمداَ ازلیاَ ابدیاَ سرمدیاَ

پس از درود مطلق وذات برحق صلوات زاکیات وتحیات و مروحات نثار ارواح مقدسه انبیا و اولیا

  سيما سيد المرسلين و رحمةٍ للعالمين اشرف النبيين المتمكن في مقام اوادني المقرب الي الله حتّي تدلّي سيدنافي الوجود صاحب لواءِ الحمد و المقام المحمود حبيب الله محمّد صلّی الله عليه و آله و سلّم

و سر الاسرار و مشرق الانوار حقيقة النقطة البائية و اصل الحيوة المائية الاسم الاعظم و المظهر الاتم باب الله و وعاء علم الله و مجمع علوم الانبياء و مرجع سلاسل الاولياء مظهر العجائب و مظهر الغرائب و النجم الثاقب مولانا علی بن ابیطالب صلوات الله عليه

و الجوهرة القدسية و الحوراء الانسية سيدة النساء و صندوق مصاحف الاولياء البتول العذراء فاطمة الزهراء سلام الله عليها

و النور اللامع و الحسن الجامع الجمال الابين و مجلي سرّ حضرت ذي المن و القوس الطالع من الايمن ابي محمّد الحسن عليه السّلام

و ظهور العشق الاعلي و المتوجّه بالهمة العليا مقصد العرفاء و اب الاولياء و خامس اصحاب الكسا و سيد الشّهدا سرّ الله الاتم و ثار الله الاعظم المقدس عن الشين ابي عبدالله الحسين عليه السّلام

و سيد المجددين و زين العابدين و سند الزاهدين و كاشف اسرار العرفان و انسان العين و عين الانسان مجمع البحرين المقدس عن الشين الامام علی بن الحسين عليه السّلام

و حافظ معارج اليقين و وارث علوم المرسلين و النباء العظيم و الصراط المستقيم و كاشف حقايق البواطن و الظواهر و مجمع علوم الاوائل و الاواخر الامام محمّد الباقر عليه السّلام

و البحر الموّاج و السراج الوهاج مجدد الاسلام و ناشر دين خير الانام القرآن الناطق الامام جعفر بن محمّد الصادق عليه السّلام

و كليم ايمن الامامة و شجرة طور الكرامة صاحب الرق المنشور و البيت المعمور و البحر المسجور بامر الدّين قائم الامام موسی بن جعفر الكاظم عليه السّلام

و ناشر السنة و الدين و مرجع اهل اليقين الانسان اللاهوتي و الروح الناسوتي كهف النفوس القدسية غوث الاقطاب الانسية الكنز الغيبي و القرآن اللاريبي صدر الوري بدر الدجي الامام علی بن موسی الرضا عليه السّلام

و باب الله المفتوح و كتابه المشروح ظل الله الممدود سر اسرار الوجود سيد الاولياء و سند الاصفيا غاية الظهور و الايجاد الامام التقی محمّد بن علی الجواد عليه السّلام

و مفتاح خزائن الوجوب و حافظ مكامن الغيوب النّاصح الزكي و الهادي المتقي طيار جوّ الازل و الابد الامام النقی علی بن محمّد عليه السّلام

و البحر الزاخر و النور الزاهر عنقاء قاف القدم و الصاعد مرقاة الهمم المؤتمن العسكري الامام حسن بن علی عليه السّلام

و كمال النشاة و نشاة الكمال و جمال الجمع و مجمع الجمال سرّ السرار الالوهية و كنه حقايق الربوبية الاسم الاعظم و ناموس الله الاقدم غواص اليم الرحمانية مسلك الاية الرحيمية طور تجلي الالوهية بقية الله في الارض الغائب في الاستار الظاهرية و الهادي الي الطرق الغيبية و القائم المهدی المؤتمن حجة بن الحسن عجل الله فرجه

پس

 

اوّل السلسله و باب الطريقه كنز المعارف و قليل المعارف شيخ المشايخ شيخ معروف كرخی طاب ثراه

و صاحب العلم الوفي و الزاهد الصّفي ابي الحسن شيخ سری السقطی طاب ثراه

و اول الاقطاب في الغيبة و باب ابواب الطريقة و مظهر الحقيقة سيد الطائفة و رأس عُلَماءِ الشّريعة العالم الهادي شيخ جنيد البغدادی طاب ثراه

و حضرت مروّج الشّريعة و مكمل الطّريقة الواصل الي ربّه الباري احمد بن محمّد شيخ ابوعلی رودباری طاب ثراه

و جامع المراتب و مجمع المطالب و مرجع اولي المفاخر و المناقب الحسين بن محمّد شيخ ابوعلی كاتب طاب ثراه

و مشرق الانوار و مشرق الاسرار و زين الابرار و شرف الاخيار سعيد بن سلام شيخ ابی عمران المغربی طاب ثراه

و فخر الاعالي و الاداني و مجلي كلمة كن فكاني و مشرق النّور لامكاني شيخ ابوالقاسم گوركانی طاب ثراه

و العالم بامر الله و ناشر دين الله المتبحر الناموسي ابن عبدالله شيخ ابوبكر الطوسی طاب ثراه

و جامع العلوم و المعارف و مجمع الكرامات و المكاشف العالم العالي شيخ احمد طوسی غزالی طاب ثراه

و الفاضل الصّمداني و العارف الفاضل الودادي و الكاشف سرّ المبادي شيخ ابوالفضل بغدادی طاب ثراه

و كاشف الايات و صاحب الكرامات و خوارق العادات شيخ ابوالبركات طاب ثراه

و العالم الاساسي و الزاهد المواسي و المحقق الاسطقسّي شيخ ابومسعود اندلسی طاب ثراه

و باب مدائن العرفان و لبّ علوم الايقان و كاشف رموز القرآن الزّاهد المؤتمن شعيب بن حسين شيخ ابی مدين طاب ثراه

و صاحب الفتوحات القلبيه و الهادي الي الحقائق السريه ابي الفتوح شيخ ابو سعيد الصّعيدی طاب ثراه

و العارف الوفي و الكامل الوافي و الزّاهد الصّوفي شيخ كمال الدّين كوفی طاب ثراه

و الصّالح البادل و المرشد الكامل و السّالك الواصل شيخ صالح بربری طاب ثراه

و جامع الطرفين و نزيد الحرمين ركن الدّين و اصل المسلمين شيخ عبدالله يافعی طاب ثراه

و رئيس السّلسله و اب الطّائفة و سيد الطّريقة القطب الازلي و العالم العلي ابن عبدالله شاه سيد نعمة‌الله ولی طاب ثراه

و ابن الشّاه سيد نعمة‌الله العارف بامر الله و مجلي اسرار الله مير شاه برهان‌الدّين خليل‌الله طاب ثراه

و ابن برهان‌الدّين السّالك الاكمل و العالم الاجل و عارف الاسرار الابد و الازل مير شاه حبيب‌الدّين محب‌الله الاول طاب ثراه

و الزّاهد الاعدل و تسبيح الجمال الاجمل السّيد الابجل مير شاه كمال‌الدّين عطية‌الله الاول طاب ثراه

و فخر الاعالي و الاداني و حقيقة سبع المثاني مير شاه برهان‌الدّين خليل‌الله ثانی طاب ثراه

و منبع الكمالات الاول و السّيد العالم المجلل مير شاه شمس‌الدّين محمّد الاول طاب ثراه

و مشيد المباني و مظهر الرّموز و المعاني و صاحب اليقين الشّهودي و العياني مير شاه حبيب‌الدّين محب‌الله ثانی طاب ثراه

و مجمع الجمع القرآني في مظاهر الفرق الفرقاني و عالم العلم البياني مير شاه شمس‌الدّين محمّد ثانی طاب ثراه

و غوّاص بحرهاي نهاني مظهر الاوائل و مظهر الثّواني العالم الربّاني مير شاه كمال‌الدّين عطية‌الله ثانی طاب ثراه

و نجل الاولياء و ظهور الاصفيا و ختم الاتقيا السّيد الممجد مير شاه شمس‌الدّين محمّد ثالث طاب ثراه

و الشّيخ الجليل و الفاضل النّبيل و المظهر الاصيل الحميد المؤتمن شيخ محمود ساكن دكن طاب ثراه

و الصّفي الكامل و الحكيم العامل تاج العلي و الدّني شيخ شمس‌الدّين دكنی طاب ثراه

و مروج الشّريعة و محيي الطّريقة العارف الولي و السّلطان السّني رضاعليشاه دكنی طاب ثراه

و مجدد السلسلة الرضوية شيخ المشايخ الشّهيد في سبيل الله و ناشر ايات الله السيد معصومعليشاه طاب ثراه

و باب الطريقة و وجه الحقيقة سياح مدن الابد و الازل و سبّاح بحار العلم و العمل نورعليشاه اول طاب ثراه

و جامع علوم الاوائل و الاواخر و مجمع اصول المناقب و المفاخر قطب سلسله بعد از رضاعليشاه  مولانا حسينعليشاه اصفهانی طاب ثراه

و الفريد التّبياني و الصّراط المستقيم الميزاني مولانا مجذوبعليشاه همدانی طاب ثراه

و وجه الله و مرجع عباد الله و مسبّح بحار تنزيه الله الحاج ميرزا زين العابدين شيروانی مستعليشاه طاب ثراه

و صدر العلماء و بدر العرفاء العالم المجرد و المجلل المسدد الواصل الي الله الحاج ميرزا زين العابدين شيرازی رحمتعليشاه طاب ثراه

و نور الاولياء و بدر الاصفياء المقرب الي الله الحاج محمّد كاظم سعادتعليشاه اصفهانی طاب ثراه

و سلطان العرفا و زين الحكما و رأس العلما الزهد الاتم و الخلق الاعظم و باقر علوم اولاد آدم مولانا الحاج ملا سلطانمحمّد بيدختی گنابادی سلطانعليشاه طاب ثراه و جعل الجنة مثواه

و نور الانوار و مظهر الاسرار ذي الوقار و السكينة و المتخصص بالهمة العلية الصادق العلي و الصابر الولي مولانا الحاج ملا علی نورعليشاه ثانی قدّس سرّه السّبحانی ابن سلطانعليشاه طاب ثراه

و ملجإ الامجاد و ملاذ الاوتاد العالم الصمداني و العارف السّبحاني المؤيد بالتائيدات الربانية و مبين الاسرار الالهية قطب العارفين و صالح المؤمنين آية الله العظمي في الارضين المولي المؤتمن مولانا الحاج شيخ محمّد حسن صالحعليشاه قدس الله سره العزيز سليل جليل حضرت آقاي نورعليشاه طاب ثراه

و قطب العارفين و ملجإ السالكين نتيجة الاوليا و زبدة الاصفيا زين العرفاء و قرة عين الفقراء مولانا المعظم و ملاذنا المحترم الحاج سلطان حسين تابنده رضاعليشاه ثانی قدس سرّه الشريف سليل جليل حضرت قطب العارفين آقاي صالحعليشاه طاب ثراه

و قدوة العارفين و قبلة السالكين جامع الشريعة و الطريقة المتخلق بالاخلاق الحسنه محبوب اوليا الله مولانا و مقتدانا جناب آقای الحاج علی تابنده محبوبعليشاه قدس سرّه  العزيز سليل جليل حضرت آقاي رضاعليشاه طاب ثراه

و از براي قوت ظاهر و باطن جميع راهنمايان دين سيما افاضه ظاهريه و باطنيه و ظهور كمالات صوري و معنوي حضرت الهادي الي الشريعة و الطريقة المنتهي في الفقر و الفنا مرضي اولياء الله مولانا المعظم آقای حاج دكتر نورعلی تابنده مجذوبعليشاه ارواحنا فداه سليل جليل حضرت قطب العارفين آقاي صالحعليشاه طاب ثراه

 و از براي ظهور و خروج

حضرت صاحب الامر و العصر و الزمان خليفة الرحمٰن و امام الانس و الجان عجّل الله فرجه

و از جهت ذكر دوام و فكر مدام جميع اهل سلوك

 الفاتحه

و از براي بقاء عزت و شوكت و ازدياد شوق و مودت سلسله فقرا

و رفعت و شوكت و نصرت علم صاحب اين خانقاه

و شادي فقرا و دوستان فقرا

 هو

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 747 تاريخ : پنجشنبه 7 شهريور 1392 ساعت: 13:29

وضعیت جسمی حمیدرضا مرادی و مصطفی دانشجو از مدافعان حقوق دراویش و مدیران سایت مجذوبان نور که نزدیک به ۲ سال است در زندان اوین تهران در حبس بسر می‌برند وخیم گزارش شده و این دراویش نیاز جدی به مراقبت‌های پزشکی در مراکز درمانی تخصصی دارند که با وجود فشارهای غیرقانونی مقامات قضایی و امنیتی از انتقال این دراویش به مراکز درمانی جلوگیری به عمل می‌آید

اخوی های عزیز در حمایت از برادرانتان لایک کنید
 

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 493 تاريخ : چهارشنبه 6 شهريور 1392 ساعت: 19:21

به گزارش مجذوبان نور؛ امیر اسلامی از وکلای زندانی دراویش گنابادی روز گذشته به دلیل درد شدید معده و خونریزی دستگاه گوارش به دستور بهداری اوین بصورت اورژانسی به بیمارستان طالقانی تهران منتقل و بستری شد.

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 475 تاريخ : چهارشنبه 6 شهريور 1392 ساعت: 19:18


در قرآن از مقامی نام برده شده است به نام مقام «مخلصین» که از دیدگاه قرآن عالی ترین مقام و جایگاهی است که یک انسان می تواند به آن دست یابد و این همان مقام «فناء فی ذات الله» است که صوفیه آن را مطرح کرده اند و عالی ترین مرحله از مراحل «فناء فی الله» است.«مخلص» با فتحه حرف لام ، یعنی کسی که به مقام خلوص ذاتی رسیده و خداوند او را در مرتبه ذات خالص قرار داده است.این با مخلص که حرف لام آن کسره داشته باشد تفاوت دارد.مخلص اگر با کسره حرف لام خوانده شود به کسی گفته می شود که سعی دارد خود و عمل خود را خالص قرار دهد اما گاهی می تواند و گاهی نه.اما مخلص اگر با فتحه حرف لام خوانده شود دلالت بر کسی می کند که خداوند ، ذات او را خالص گردانده و او را به مقام فناء در ذات خود بار داده است.این همان مقام و شخصیّت قطب در تصوف است.اینک به مدد آیات الهی قرآن ویژگی های درونی و شخصیّتی «مخلصین» را بررسی می کنیم :
ا.ارزش مخلصین با اعمال آن ها سنجیده نمی شود.زیرا آن ها به مقام «فناء فی ذات الله» رسیده و فانی در ذات الهی شده و دیگر از خود ، هستی ای ندارند تا بتوان به آن وجود و هستی عملی را نسبت داد : «و ما تجزون الّا ما کنتم تعملون.الّا عباد الله المخلصین»(1) ، «شما جز بر اساس اعمالتان مجازات نمی شوید.مگر بندگان مخلص خدا»

ب.بنابراین در عرصه قیامت احضار نمی گردند : «فکذّبوه فانّهم لمحضرون.الّا عباد الله المخلصین»(2) ، «او را تکذیب کردند پس احضار می شوند.مگر بندگان مخلص خدا»

ج.مخلصان از دایره تسلّط و گزند ابلیس و شیاطین بیرون هستند و دست آن ها به دامان بلند مخلصان نمی رسد تا آن ها را گمراه کنند و به نافرمانی از خداوند مبتلا گردانند.ابلیس خود به این حقیقت اعتراف کرده است : «قال فبعزّتک لاغوینّهم اجمعین.الّا عبادک منهم المخلصین»(3) ، «(ابلیس)گفت : به عزّتت سوگند همه آن ها(=بندگان) را گمراه می کنم.مگر آن دسته از آن ها که بندگان مخلص تو هستند.»و این دقیقا همان ویژگی ای است که بیعت با قطب وقت را که مخلص وقت است واجب می کند.زیرا کسی که با او بیعت می کند زیر پرچم حمایت او قرار می گیرد و در صورت تسلیم شدن در برابر او و اطاعت از اوامر او ، در سفر روحانی سلوک الی الله از گزند ابلیس و شیاطین در امان خواهد بود.این آیه به ما نشان می دهد که بیعت با قطب وقت واجب است و بدون بیعت با او کسی از گزند ابلیس و شیاطین در امان نخواهد بود تا برای او دینی باقی بماند.

د.آن ها بر صراط مستقیم قرار دارند و خود عین صراط مستقیم هستند : «قال ربّ بما اغویتنی لازیّننّ لهم فی الارض و لاغوینّهم اجمعین.الّا عبادک منهم المخلصین.قال هذا صراط علیّ مستقیم»(4) ، «(ابلیس)گفت : پروردگارا ، بخاطر آنکه مرا گمراه کردی زمین را برای آن ها می آرایم و همه آن ها را گمراه می کنم.مگر آن دسته از آن ها که از بندگان مخلص تو هستند.(خدا)گفت : این (خلوص و بنده خالص شده من) راه مستقیمی است که به سوی من می آید.»این آیه هم به ما نشان می دهد که بدون بیعت با مخلص وقت و قطب وقت کسی نمی تواند بر صراط مستقیم قرار داشته باشد تا بتواند به سوی خدا حرکت کند.پس باز تاکید می شود که بیعت با قطب وقت واجب است.

ه.تنها مخلصان به مقام بندگی بار یافته و تنها آن ها هستند که می توانند خداوند را آنگونه که شایسته او است توصیف کنند و از او به دیگران گزارش بدهند : «سبحان الله عمّا یصفون.الّا عباد الله المخلصین»(5) ، «خدا از آنچه آن ها توصیف می کنند منزّه و پیراسته است.مگر بندگان مخلص خدا» ، این آیه هم به مقام« فناء فی الله» مخلصان اشاره دارد.زیرا فقط کسی که به مقام فناء فی الله رسیده است و زبان او زبان خدا است می تواند با زبان خود خدا به توصیف خدا بپردازد.دیگران چون زبانشان در پس اندیشه های بشری آن ها نشسته است توصیفشان از خدا توصیفی بشری با تمام محدودیت های یک بشر است.

و.چون دست ابلیس از دامان مطهّرشان به دور است به سوء و فحشا آلوده نمی شوند : «و لقد همّت به و همّ بها لولا ان رءا برهان ربّه کذلک لنصرف عنه السّوء و الفحشآء انّه من عبادنا المخلصین»(6) ، «او(=زلیخا) آهنگ او را کرده بود و او(=یوسف) هم اگر برهان پروردگارش را ندیده بود آهنگ او را می کرد.ما اینچنین سوء و فحشا را از او(=یوسف) دور کردیم.قطعا او از بندگان مخلص ما بود.» عبارت : «ان رءا برهان ربّه» به ما نشان می دهد که مخلصان اهل شهود حقایق هستند و حواس و مشاعر باطنی آن ها باز است.به عبارت دیگر روش دینداری آن ها روشی شهودی است نه روشی مبتنی بر تحصیل در مدرسه و حوزه و دانشگاه.

اینک می خواهیم پیشاپیش به یک شبهه احتمالی پاسخ دهیم تا نوشتار ما روشنایی بیشتری بیابد.ممکن است کسی اشکال کند که این مقام ویژه انبیا و امامان است و دیگران ، از جمله اقطاب صوفیه ، نمی توانند به این جایگاه دست یابند.خداوند خود در قرآن پاسخ این شبهه و اشکال را داده است.به این صورت که خداوند یکی از دلایل نزول قرآن را این بر می شمارد که اگر این قرآن را نازل نمی کردیم مشرکان می گفتند اگر یکی از کتاب های آسمانی پیشینیان نزد ما بود ما قطعا به مقام مخلصان بار می یافتیم.و خداوند اینگونه به ما نشان می دهد که همگان حتّا مشرکان هم در صورت ایمان و حرکت بر صراط قرآن می توانند به عالی ترین مقامی که یک انسان می تواند برسد یعنی مقام اخلاص ذاتی و مقام مخلصان دست یابند : «و ان کانوا لیقولون.لو انّ عندنا ذکرا من الاوّلین.لکنّا عباد الله المخلصین»(7) ، «و(مشرکان) به تاکید می گفتند : اگر ذکری از پیشینیان نزد ما می بود حتما و قطعا ما از مخلصان می شدیم»

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 473 تاريخ : چهارشنبه 6 شهريور 1392 ساعت: 19:10

معيار صحّت و بطلان امورات دينيّه الهيّه اذن و اجازه است كه مايه توسّل و وجهه توجه آنست، و رسم نبود كه بدون اجازه بزرگان خبري را روايت كنند چه جاي آنكه دستگيري يا تلقين ذكر و فكر يا امر و نهي و فتوي نمايند، و نشستن در مناصب الهيّه بدون اجازه شقاوت و اضلال و ضلالت است، و سلسله اجازه مشايخ روايت و بيعت و هدايت معنعن و مسلسل است تا حضرت آدم (ع).  

و سلسله فقري حضرت حاج دكتر نورعلي تابنده ملقّب به مجذوبعليشاه به جناب حاج علي تابنده ملقّب به محبوبعليشاه به جناب حاج سلطانحسين تابنده ملقّب به رضاعليشاه ثاني به جناب حاج شيخ محمد حسن بيدختي ملقّب به صالحعليشاه به جناب حاج ملا علي ملقّب به نورعليشاه ثاني به جناب الشّهيد حاج ملاسلطان محمّد ملقّب به سلطانعليشاه مي‌رسد و آنجناب خليفه شيخ زين

الدّين حاجي آقا محمّد كاظم اصفهاني ملقّب به سعادت عليشاه، و آنجناب خليفه حاجي ميرزا زين‌العابدين آقا ميرزا كوچك شيرازي نائب الصّدر ملقّب به رحمتعليشاه، و آنجناب خليفه حاجي ميرزا زين‌العابدين شيرواني ملقّب به مستعليشاه، و آنجناب خليفه حاجي مّلا محمّد جعفر كبودرآهنگي همداني ملّقب به مجذوبعليشاه، وآنجناب خليفه شيخ محمّدحسين اصفهاني ملّقب به حسينعليشاه، و آنجناب خليفه ملاّمحمّدعلي اصفهاني ملّقب به نورعليشاه، و آنجناب خليفه سيد معصوم عليشاه، و آنجناب خليفه رضا عليشاه دكني، و قطبيّت پس از رضاعليشاه به حسين عليشاه رسيد، زيرا كه درحيات رضاعليشاه سيد معصوم عليشاه كه خليفة الخلفاء بودند در ايران و پس از ايشان نورعليشاه رحلت نمودند و خليفه نورعليشاه كه حسينعلي شاه بودند خلافت بالاستقلال رضاعليشاه يافتند، و رضاعليشاه خليفه شيخ شمس الدّين دكني، و آنجناب خليفه شيخ محمود دكني، و آنجناب خليفه ميرشاه شمس الدّين ثالث، و آنجناب خليفه ميرشاه كمال الدّين عطيةالله ثاني، و آنجناب خليفه ميرشمس‌الدّين ثاني، و آنجناب خليفه ميرشاه حبيب‌الدّين ثاني، و آنجناب خليفه ميرشاه شمس‌الدّين اول، و آنجناب خليفه ميرشاه برهان‌الدّين ثاني، و آنجناب خليفه ميرشاه كمال الدّين عطيّة الله اول، و آنجناب خليفه ميرشاه حبيب‌الدّين اول، و آنجناب خليفه ميرشاه برهان‌الدّين، و آنجناب خليفه والد خود شاه سيّدنعمةالله وليّ كرماني، و آنجناب خليفه عفيف‌الدّين شيخ عبدالله يافعي، و آنجناب خليفه شيخ صالح بربري، و آنجناب خليفه شيخ كمال‌الدّين كوفي، و آنجناب خليفه شيخ ابوالفتوح،  و آنجناب خليفه شيخ ابي‌مدين مغربي، و آنجناب خليفه شيخ ابومسعود اندلسي، و آنجناب خليفه شيخ ابوالبركات، و آنجناب خليفه شيخ ابوالفضل بغدادي، و آنجناب خليفه شيخ احمدغزالي، و آنجناب خليفه شيخ ابوبكر نسّاج، و آنجناب خليفه شيخ ابوالقاسم گوركاني، و آنجناب خليفه شيخ ابوعثمان مغربي، و آنجناب خليفه شيخ ابوعلي كاتب، و آنجناب خليفه شيخ ابوعلي رودباري، و آنجناب خليفه سيّد الطّائفه و امّ السّلاسل شيخ جنيد بغدادي، و آنجناب خليفه شيخ سَريِّ سقطي، و آنجناب خليفه شيخ معروف كرخي، و آنجناب در روايت كانَ يَأْخُذُمِنَ الصّادِقِ (ع)

 

لكن بدعوت وطريقت منصوب و امّ السّلسله است از جانب امام ثامن ضامن عليّ بن موسي الرّضا (ع)، و دربان بودن و نوشتن او بدريا و قسم دادن وخبر اُقْلُلْ مَعارِفَكَ خطاب به ايشان معروف است، و كرامات مزار ايشان بسياراست و اگرچه اول اين سلسله حضرت معروف است لكن اول اقطاب جنيد بود و اوصاف او در«روضات الجنّات» مذكور است.

و جنيد خلافت سَريّ داشت لكن معروف و سَريّ در حيات ائمّه (ع) و ظهور آنها بودند و جنيد پس از رحلت امام حسن عسكري (ع) و غيبت حيات داشت لهذا قطب ظاهر گشت، و وكلاء اربعه خلافت نداشتند بلكه سفارت بود و دستگيري نمي‌نمودند.

 و خبر كافي در عدم ورود شيئي از حجّت در جنيد پس ورود نفي آن هست، و از احتجاج معلوم مي‌شود عزل سايرين چون مميزي و هلالي و بلالي و حلاجي بلكه لعن آنها، و بدون حيّ ظاهر يُعرف طريقت بقاء نيابد، و نصّ درباره غيرجنيد و خلفاءِ او ادّعا نشده، و الآن در اصفهان هركس خواهد بحضرت قائم (ع) عريضه نويسد و حاجتي خواهد مي‌نويسد و ازعقب ديواري در آبي مخصوص اندازد كه جنيد برساند و حاجت او برآورده مي‌شود وگويند جنيد مي‌رساند. و بس است در فضل او آنكه او را دركودكي نزد معلم بردند و نزد مادر آمد و گفت من بندگي دو شخص نتوانم نمايم مرا بخدا بخش، و بهر علمي كه خواست بخواند گفت: هذا عِلْمُ الْكَسائي وَ هذا عِلْمُ سِيَبِوَيْهِ وَ هذا عِلْمُ ‏ُ‘فُلانٍ تا نزد سَريّ آوردند گفت:

 

 هذا فِقْهُ اللهِ و كرامات از آنجناب بسيار نقل نموده‌اند.

و امام آخر حضرت حجّت (ع) خليفه امام حسن عسكري (ع)، و آن حضرت خليفه امام عليّ النّقي (ع)، و آن حضرت خليفه امام محمّدتقي (ع)، و آن حضرت خليفه امام عليّ‌بن موسي الرّضا (ع)، وآن حضرت خليفه امام موسي كاظم (ع)، و آن حضرت خليفه امام جعفر صادق (ع)، و آن حضرت خليفه امام محمّد باقر (ع)، و آن حضرت خليفه سيّد سجّاد (ع)، و آن حضرت خليفه سيّدالشّهداء (ع)، و آن حضرت خليفه امام حسن (ع) مجتبي، و آن حضرت خليفه ‌شاه اولياء عليّ بن ابيطالب (ع) بود.

و اهل سنّت گويند كه آن حضرت خليفه چهارم بود و اهل تشيّع خليفه بلافصل دانند و آيه: اِنَّما وَلِيُّكُمُ الله و يا اَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغَ وقصّه مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ و آيات و اخبار بسيار ديگر مستند نمايند كه در كتب كلاميّه مسطوراست، و آنچه راقم گويد اينست كه مقصود ما سلطنت ظاهريّه نيست و سلطنت معنويّه و طريقت در هيچ سلسله فقر از سنّي و شيعه نسبت بغير آن حضرت داده نشده و تمام را مستند به آنحضرت دانند، و نقشبنديّه به صادق (ع) رسانند و اگرچه بعض آنها گمان دارندكه از ابي‌بكر به آن حضرت رسد و اهل طريق را همين كفايت است.

و هكذا علماء منسوبند به آن حضرت علماء شيعه معلوم است، و علماء اهل سنّت نيز ابوحنيفه از حضرت صادق (ع) اخذ نموده و از معروف كرخي، و امام احمد حنبل از شافعي و شافعي از مالكي و او از ربيعه و او ازعكرمه و او از ابن عبّاس و ابن عبّاس از علي (ع).

و معلوم شدكه خليفه بايد منصوص باشد و نصّ درباره غيرعلي (ع) ابداً ادّعا نشده، و آن حضرت خليفه محمّد، بن عبدالله، بن عبدالمطلّب، بن هاشم، بن عبدمناف، بن قصي، بن كلاب، بن مرّة، بن لوي، بن غالب، بن فهر، بن مالك، بن النضر، بن كنانة، بن خزيمة، بن مدركة، بن الياس، بن نضر، بن نزار، بن معد، بن اود، بن ادر، بن اليسع، بن الهميسع، بن سلامان، بن نبت، بن حمل، بن قيدار، بن اسماعيل، بن ابراهيم، بن تارخ، بن ناحور، بن شروع، بن ارغو، بن قالج، بن عامر، بن شالح، بن ارفحشد، بن سام، بن نوح، بن لامك، بن متوشلخ، بن اخنوخ، بن بارد، بن مهلائيل، بن قينان، بن انوش، بن شيث، بن آدم (ع). و اين نسب موافق مذكور در اخبار است و بعضي رشته خلافت را نيز موافق دانسته‌اند.

و از بعض اخبار تواريخ چنان استفاده مي‌شود كه آن حضرت خليفه ابوطالب است، و آن حضرت خليفه، عبدالمطّلب خليفه، هاشم خليفه، عبدمناف خليفه، فهر خليفه، غالب خليفه لوي خليفه قصي خليفه كنانه خليفه، مدرك خليفه، الياس خليفه، مضر خليفه، نزار خليفه، معد خليفه، ‌عدنان خليفه، اود خليفه، نبت خليفه، قيدار خليفه، اسماعيل خليفه، ابراهيم خليفه، تارخ خليفه، ناحور خليفه، شارع خليفه، ارغو خليفه، قانع خليفه، عامر خليفه، ارفحشد خليفه، سام خليفه، نوح خلیفه ، لامك خليفه، متوشلخ خليفه، اخنوخ خليفه، بارد خليفه، مهلائيل خليفه، قينان خليفه، شيث خليفه، آدم (ع).

وَ في مَنْ لايَحْضُرُهُ الْفَقيهُ، قالَ النَّبيُّ (ص) اَوْحَي اللهُ اِلي آدَمَ اَنَّي اَكْرَمَتُ الْاَنبيا بِالنَّبُوَةِ ثُمَّ اَخْتَرَتُ خَلْقي وَ جَعَلْتُ خِيارَهُمُ الْاَوْصياء، ياآدمُ لابُدَّ لِكُلُّّ نَبّيٍ مِنْ وَصيٍٍّ، ياآدَمُ اَوْصِ اِلي شيثٍ وَهُوَ هِبَةُ اللهِ، وَهكَذا اَوْصي شِيْثٌ بِاَمْرٍ‌اللهِ اِلي اِبْنِهِ‌ شَبانْ،‌ وَ شَبانُ اِلي مَخَلَتْ، وَ مَخَلَتْ اِلي مَحُوقٍ، وَ مَحُوقُ اِلي غَثْميثا، وَ غَثْميثا اِلي اَخْنُوخ وَ هُوَ اِدْريس، وَ اِدْريسُ اِلي ناحورٍ، ‌وَ ناحُورُ اِلي نُوحٍ، وَ نُوح اِلي سامٍ، وَ سامُ‌ اِلي غَثاسٍ،‌ وَ غَثاسُ اِلي بَرْغيشاسا، وَ هُوَ ‌اِلي يافِثٍ، وَ هُوَ اِلي بره، وَ هُوَ اِلي جُفْنَه، وَ هُوَ اِلي عِمْرانٍ، وَ هُوَ ‌اِلي ابراهيمٍ وَ هُو اِلي اِسْماعيلٍ‌، وَ هُو ‌اِلي اسْحاقٍ، وَ هُو اِلي يَعْقُوبِ، وَ هُوَ اِلي يُوسُفَ، وَ هُوَ اِلي بِثرِيا، وَ هُوَ اِلي شُعَيْبْ، وَ هُوَ اِلي مُوسي، وَ هُوَ اِلي يُوشَعْ، وَ هُوَ اِلي داوُدْ، وَ هُوَ اِلي ‌سُلَيْمانْ، وَ هُوَ اِلي آصِفْ، وَ هُوَ اِلي زَكَريّا، وَ هُوَ اِلي عيسي، وَ هُوَ اِلي شَمْعُونَ، وَ هُوَ اِلي يَحْيي، وَ هُوَ اِلي مُنْذَرَ، وَ هُوَ اِلي سَليمَه، وَ هُوَ اِلي بَرْدَه، قالَ رَسُولُ اللهِ (ص) وَ دَفَعَها اِلَيَّ بَرده، وَ اَنَا اَدْفَعُها اِلَيْكَ ياعَليّ.

و خبر احتجاج صريح است كه ودايع انبياء (ع) نزد ابيطالب (ع) بود پس قطب او بود و تمام سلاسل منتهي بحضرت رسول شد و بعضي برده را ابوطالب دانسته‌اند.

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 691 تاريخ : چهارشنبه 6 شهريور 1392 ساعت: 19:06

رشته اجازه در سلسله جلیله نعمت اللهی سلطانعلیشاهی گنابادی

بسم الله الرحمن الرحیم

باری الخلایق اجمعین نحمده بعدد ذرات الموجودات حمداَ ازلیاَ ابدیاَ سرمدیاَ

پس از درود مطلق وذات برحق صلوات زاکیات وتحیات و مروحات نثار ارواح مقدسه انبیا و اولیا

  سيما سيد المرسلين و رحمةٍ للعالمين اشرف النبيين المتمكن في مقام اوادني المقرب الي الله حتّي تدلّي سيدنافي الوجود صاحب لواءِ الحمد و المقام المحمود حبيب الله محمّد صلّی الله عليه و آله و سلّم

و سر الاسرار و مشرق الانوار حقيقة النقطة البائية و اصل الحيوة المائية الاسم الاعظم و المظهر الاتم باب الله و وعاء علم الله و مجمع علوم الانبياء و مرجع سلاسل الاولياء مظهر العجائب و مظهر الغرائب و النجم الثاقب مولانا علی بن ابیطالب صلوات الله عليه

و الجوهرة القدسية و الحوراء الانسية سيدة النساء و صندوق مصاحف الاولياء البتول العذراء فاطمة الزهراء سلام الله عليها

و النور اللامع و الحسن الجامع الجمال الابين و مجلي سرّ حضرت ذي المن و القوس الطالع من الايمن ابي محمّد الحسن عليه السّلام

و ظهور العشق الاعلي و المتوجّه بالهمة العليا مقصد العرفاء و اب الاولياء و خامس اصحاب الكسا و سيد الشّهدا سرّ الله الاتم و ثار الله الاعظم المقدس عن الشين ابي عبدالله الحسين عليه السّلام

و سيد المجددين و زين العابدين و سند الزاهدين و كاشف اسرار العرفان و انسان العين و عين الانسان مجمع البحرين المقدس عن الشين الامام علی بن الحسين عليه السّلام

و حافظ معارج اليقين و وارث علوم المرسلين و النباء العظيم و الصراط المستقيم و كاشف حقايق البواطن و الظواهر و مجمع علوم الاوائل و الاواخر الامام محمّد الباقر عليه السّلام

و البحر الموّاج و السراج الوهاج مجدد الاسلام و ناشر دين خير الانام القرآن الناطق الامام جعفر بن محمّد الصادق عليه السّلام

و كليم ايمن الامامة و شجرة طور الكرامة صاحب الرق المنشور و البيت المعمور و البحر المسجور بامر الدّين قائم الامام موسی بن جعفر الكاظم عليه السّلام

و ناشر السنة و الدين و مرجع اهل اليقين الانسان اللاهوتي و الروح الناسوتي كهف النفوس القدسية غوث الاقطاب الانسية الكنز الغيبي و القرآن اللاريبي صدر الوري بدر الدجي الامام علی بن موسی الرضا عليه السّلام

و باب الله المفتوح و كتابه المشروح ظل الله الممدود سر اسرار الوجود سيد الاولياء و سند الاصفيا غاية الظهور و الايجاد الامام التقی محمّد بن علی الجواد عليه السّلام

و مفتاح خزائن الوجوب و حافظ مكامن الغيوب النّاصح الزكي و الهادي المتقي طيار جوّ الازل و الابد الامام النقی علی بن محمّد عليه السّلام

و البحر الزاخر و النور الزاهر عنقاء قاف القدم و الصاعد مرقاة الهمم المؤتمن العسكري الامام حسن بن علی عليه السّلام

و كمال النشاة و نشاة الكمال و جمال الجمع و مجمع الجمال سرّ السرار الالوهية و كنه حقايق الربوبية الاسم الاعظم و ناموس الله الاقدم غواص اليم الرحمانية مسلك الاية الرحيمية طور تجلي الالوهية بقية الله في الارض الغائب في الاستار الظاهرية و الهادي الي الطرق الغيبية و القائم المهدی المؤتمن حجة بن الحسن عجل الله فرجه

پس

 

اوّل السلسله و باب الطريقه كنز المعارف و قليل المعارف شيخ المشايخ شيخ معروف كرخی طاب ثراه

و صاحب العلم الوفي و الزاهد الصّفي ابي الحسن شيخ سری السقطی طاب ثراه

و اول الاقطاب في الغيبة و باب ابواب الطريقة و مظهر الحقيقة سيد الطائفة و رأس عُلَماءِ الشّريعة العالم الهادي شيخ جنيد البغدادی طاب ثراه

و حضرت مروّج الشّريعة و مكمل الطّريقة الواصل الي ربّه الباري احمد بن محمّد شيخ ابوعلی رودباری طاب ثراه

و جامع المراتب و مجمع المطالب و مرجع اولي المفاخر و المناقب الحسين بن محمّد شيخ ابوعلی كاتب طاب ثراه

و مشرق الانوار و مشرق الاسرار و زين الابرار و شرف الاخيار سعيد بن سلام شيخ ابی عمران المغربی طاب ثراه

و فخر الاعالي و الاداني و مجلي كلمة كن فكاني و مشرق النّور لامكاني شيخ ابوالقاسم گوركانی طاب ثراه

و العالم بامر الله و ناشر دين الله المتبحر الناموسي ابن عبدالله شيخ ابوبكر الطوسی طاب ثراه

و جامع العلوم و المعارف و مجمع الكرامات و المكاشف العالم العالي شيخ احمد طوسی غزالی طاب ثراه

و الفاضل الصّمداني و العارف الفاضل الودادي و الكاشف سرّ المبادي شيخ ابوالفضل بغدادی طاب ثراه

و كاشف الايات و صاحب الكرامات و خوارق العادات شيخ ابوالبركات طاب ثراه

و العالم الاساسي و الزاهد المواسي و المحقق الاسطقسّي شيخ ابومسعود اندلسی طاب ثراه

و باب مدائن العرفان و لبّ علوم الايقان و كاشف رموز القرآن الزّاهد المؤتمن شعيب بن حسين شيخ ابی مدين طاب ثراه

و صاحب الفتوحات القلبيه و الهادي الي الحقائق السريه ابي الفتوح شيخ ابو سعيد الصّعيدی طاب ثراه

و العارف الوفي و الكامل الوافي و الزّاهد الصّوفي شيخ كمال الدّين كوفی طاب ثراه

و الصّالح البادل و المرشد الكامل و السّالك الواصل شيخ صالح بربری طاب ثراه

و جامع الطرفين و نزيد الحرمين ركن الدّين و اصل المسلمين شيخ عبدالله يافعی طاب ثراه

و رئيس السّلسله و اب الطّائفة و سيد الطّريقة القطب الازلي و العالم العلي ابن عبدالله شاه سيد نعمة‌الله ولی طاب ثراه

و ابن الشّاه سيد نعمة‌الله العارف بامر الله و مجلي اسرار الله مير شاه برهان‌الدّين خليل‌الله طاب ثراه

و ابن برهان‌الدّين السّالك الاكمل و العالم الاجل و عارف الاسرار الابد و الازل مير شاه حبيب‌الدّين محب‌الله الاول طاب ثراه

و الزّاهد الاعدل و تسبيح الجمال الاجمل السّيد الابجل مير شاه كمال‌الدّين عطية‌الله الاول طاب ثراه

و فخر الاعالي و الاداني و حقيقة سبع المثاني مير شاه برهان‌الدّين خليل‌الله ثانی طاب ثراه

و منبع الكمالات الاول و السّيد العالم المجلل مير شاه شمس‌الدّين محمّد الاول طاب ثراه

و مشيد المباني و مظهر الرّموز و المعاني و صاحب اليقين الشّهودي و العياني مير شاه حبيب‌الدّين محب‌الله ثانی طاب ثراه

و مجمع الجمع القرآني في مظاهر الفرق الفرقاني و عالم العلم البياني مير شاه شمس‌الدّين محمّد ثانی طاب ثراه

و غوّاص بحرهاي نهاني مظهر الاوائل و مظهر الثّواني العالم الربّاني مير شاه كمال‌الدّين عطية‌الله ثانی طاب ثراه

و نجل الاولياء و ظهور الاصفيا و ختم الاتقيا السّيد الممجد مير شاه شمس‌الدّين محمّد ثالث طاب ثراه

و الشّيخ الجليل و الفاضل النّبيل و المظهر الاصيل الحميد المؤتمن شيخ محمود ساكن دكن طاب ثراه

و الصّفي الكامل و الحكيم العامل تاج العلي و الدّني شيخ شمس‌الدّين دكنی طاب ثراه

و مروج الشّريعة و محيي الطّريقة العارف الولي و السّلطان السّني رضاعليشاه دكنی طاب ثراه

و مجدد السلسلة الرضوية شيخ المشايخ الشّهيد في سبيل الله و ناشر ايات الله السيد معصومعليشاه طاب ثراه

و باب الطريقة و وجه الحقيقة سياح مدن الابد و الازل و سبّاح بحار العلم و العمل نورعليشاه اول طاب ثراه

و جامع علوم الاوائل و الاواخر و مجمع اصول المناقب و المفاخر قطب سلسله بعد از رضاعليشاه  مولانا حسينعليشاه اصفهانی طاب ثراه

و الفريد التّبياني و الصّراط المستقيم الميزاني مولانا مجذوبعليشاه همدانی طاب ثراه

و وجه الله و مرجع عباد الله و مسبّح بحار تنزيه الله الحاج ميرزا زين العابدين شيروانی مستعليشاه طاب ثراه

و صدر العلماء و بدر العرفاء العالم المجرد و المجلل المسدد الواصل الي الله الحاج ميرزا زين العابدين شيرازی رحمتعليشاه طاب ثراه

و نور الاولياء و بدر الاصفياء المقرب الي الله الحاج محمّد كاظم سعادتعليشاه اصفهانی طاب ثراه

و سلطان العرفا و زين الحكما و رأس العلما الزهد الاتم و الخلق الاعظم و باقر علوم اولاد آدم مولانا الحاج ملا سلطانمحمّد بيدختی گنابادی سلطانعليشاه طاب ثراه و جعل الجنة مثواه

و نور الانوار و مظهر الاسرار ذي الوقار و السكينة و المتخصص بالهمة العلية الصادق العلي و الصابر الولي مولانا الحاج ملا علی نورعليشاه ثانی قدّس سرّه السّبحانی ابن سلطانعليشاه طاب ثراه

و ملجإ الامجاد و ملاذ الاوتاد العالم الصمداني و العارف السّبحاني المؤيد بالتائيدات الربانية و مبين الاسرار الالهية قطب العارفين و صالح المؤمنين آية الله العظمي في الارضين المولي المؤتمن مولانا الحاج شيخ محمّد حسن صالحعليشاه قدس الله سره العزيز سليل جليل حضرت آقاي نورعليشاه طاب ثراه

و قطب العارفين و ملجإ السالكين نتيجة الاوليا و زبدة الاصفيا زين العرفاء و قرة عين الفقراء مولانا المعظم و ملاذنا المحترم الحاج سلطان حسين تابنده رضاعليشاه ثانی قدس سرّه الشريف سليل جليل حضرت قطب العارفين آقاي صالحعليشاه طاب ثراه

و قدوة العارفين و قبلة السالكين جامع الشريعة و الطريقة المتخلق بالاخلاق الحسنه محبوب اوليا الله مولانا و مقتدانا جناب آقای الحاج علی تابنده محبوبعليشاه قدس سرّه  العزيز سليل جليل حضرت آقاي رضاعليشاه طاب ثراه

و از براي قوت ظاهر و باطن جميع راهنمايان دين سيما افاضه ظاهريه و باطنيه و ظهور كمالات صوري و معنوي حضرت الهادي الي الشريعة و الطريقة المنتهي في الفقر و الفنا مرضي اولياء الله مولانا المعظم آقای حاج دكتر نورعلی تابنده مجذوبعليشاه ارواحنا فداه سليل جليل حضرت قطب العارفين آقاي صالحعليشاه طاب ثراه

 و از براي ظهور و خروج

حضرت صاحب الامر و العصر و الزمان خليفة الرحمٰن و امام الانس و الجان عجّل الله فرجه

و از جهت ذكر دوام و فكر مدام جميع اهل سلوك

 الفاتحه

و از براي بقاء عزت و شوكت و ازدياد شوق و مودت سلسله فقرا

و رفعت و شوكت و نصرت علم صاحب اين خانقاه

و شادي فقرا و دوستان فقرا

 هو

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 1659 تاريخ : چهارشنبه 6 شهريور 1392 ساعت: 19:05

https://www.facebook.com/faryadma1

فریاد ما | Facebook‬


 

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 381 تاريخ : چهارشنبه 6 شهريور 1392 ساعت: 12:21

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 381 تاريخ : سه شنبه 5 شهريور 1392 ساعت: 20:19

دوستان جهت پیوستن به درویشی کتاب مصباح الهدایه (امام ره)  را مطالعه فرمایید و جهت زیارت به حسینیه امیرسلیمانی که زمانش در جند پست قبلی گذارده شده است تشریف بیاورید تا شرایط کامل در حسینیه گفته شود

 

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 465 تاريخ : سه شنبه 5 شهريور 1392 ساعت: 18:38

در حمایت از دراویش زندانی لایک کنید

 

در سال‌های اخیر، حکومت جمهوری اسلامی سعی در مهار این سلسله و جلوگیری از گسترش آن در داخل کشور به دلایل عقیدتی را داشته است. سرکوب دراویش گنابادی (۱۳۸۷) اصفهان و قم هنوز ادامه دارد]

سلسله نعمت‌اللهی سلطانعلیشاهی گنابادی در نامه‌ای سرگشاده به رهبر ایران از سرکوب پیروان این سلسله در ایران انتقاد کرد. در این نامه از تخریب حسینیه‌های دراویش در شهرهای قم، بروجرد و اصفهان، ممانعت از برگزاری مراسم آنها در شهرهای مختلف، جلوگیری از سفر رهبر سلسله به زادگاه خود، اخراج دراویش از ادارات و مراکز فرهنگی، ضرب و شتم، بازداشت و محکومیت دراویش به تحمل حبس، شلاق و تبعید و ابطال پروانه وکالت وکلای آنها، به عنوان «ستم»هایی یاد شد که در پنج سال اخیر به دراویش گنابادی روا داشته شده‌است.

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 476 تاريخ : سه شنبه 5 شهريور 1392 ساعت: 12:45

فایل های پیوست شده
نوع فایل: rar gonabadi.rar  , 4.84 مگابایت  

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 642 تاريخ : سه شنبه 5 شهريور 1392 ساعت: 12:24

 * امشب از عشق تو سرمست و خوابم یاهو <><> آتش عشق تو کرد است کبابم یاهو *

 * از تجلی تو روشن شده این چرخ و فلک <><> کی دهی از خم وحدت تو شرابم یاهو *

 * در  دل  جمله   ذرات  نهان  می باشی    <><> پرده بردار  زرخ  در تب و تابم یاهو *

 * بر در میکده جویای تو باشم شب و روز <><> مدهی با دف و نی از چه جوابم یاهو *

 * من  گرفتار  دل  خویشم  و آشفته  یار  <><> کرده  آشفته تر از چنگ ور بابم یاهو *

 * تا  که  در  خلوت دل  دلبر  خود  یافتم  <><> هیچ  فرصت ندهد  چشم  پر آبم  یاهو *

 * نیست  اندر دل مشتاق  بجز مهر  علی <><> همچو زاهد  نه پی درس و کتابم یاهو *

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 643 تاريخ : سه شنبه 5 شهريور 1392 ساعت: 12:20

سرکوب سلسله نعمت‌الهی در سال ۱۳۸۷ در ایران اتفاق افتاد. در پی انتشار اطلاعیه‌ای در نمازجمعه اصفهان علیه درویش‌های گنابادی، صبح روز چهارشنبه ۳۰ بهمن ۱۳۸۷ مقبره درویش ناصر علی (اسدالله ایزدگشسب) در آرامگاه تخت فولاد اصفهان، مورد حمله قرار گرفته و با بولدوزر بطور کامل تخریب و اموال آن غارت شددر پی این اقدام عده‌ای از دروایش در روز سوم اسفند مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی تحصن کردند که در این تحصن نیز ۶۰ نفر دیگر توسط نیروهای امنیتی دستگیر شدند. به همین مناسبت این روز به نام روز درویش نامگذاری شد
راه ما ادامه دارد
 

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 488 تاريخ : سه شنبه 5 شهريور 1392 ساعت: 12:15

رساله‌ی مجذوبیه که شامل مخلص فرمایشات حضرت آقای حاج دکتر نور علی تابنده (مجذوب‌علیشاه) در مورد ذکر و فکر می‌باشد؛ هدیه‌ای از طرف سایت مجذوبان نور به تمامی فقرای سلسله جلیله نعمت اللهی گنابادی و دوستداران عرفان و تصوف است که به مناسبت زاد روز خجسته مولای معظم حضرت آقای حاج دکتر نورعلی تابنده (مجذوب علیشاه) منتشر شده و در اختیار دوستداران ایشان قرار گرفته است

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 5384 تاريخ : دوشنبه 4 شهريور 1392 ساعت: 20:51

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 3292 تاريخ : دوشنبه 4 شهريور 1392 ساعت: 20:34

« مصداق بارز این مصراع شعر حافظ بودند«خوش درخشید ولی دولت مستعجل بود» دوران رهبری عرفانی ایشان چهار سال و چند ماه بود ولی در همین دوران کوتاه در دلهای ارادتمندان آنچنان جای گرفته است که مشکل برود ...»

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 3318 تاريخ : دوشنبه 4 شهريور 1392 ساعت: 20:30

اگر خدا متغير نيست و به تعبير فلاسفه لايتغير است، يعني هيچ چيز در او اثر نمي‌كند، چگونه دعا بر چنين خدايي تاثير گذارد؟

يكي از سوالاتي كه در كتاب وجود دارد همين است. به تعبير عوام‌الناس چگونه مي‌توانيم دل خدا را به رحم آوريم كه بر ما ترحم كند و ببخشايد. با اشكي كه مي‌ريزيم خدا را تغيير دهيم و مشيت خدا را عوض كنيم. نيايش با خداي فلسفي منزه كه نمي‌توان با او ارتباط برقرار كرد و بر آن تاثير گذاشت جور در نمي‌آيد، لذا آقاي برومر، به اين پارادوكس كه ما از يك طرف خداوند را لايتغير مي‌دانيم و از طرف ديگر دعا مي‌كنيم كه دل خدا را به رحم آوريم و در تصميم و اراده خدا تغيير ايجاد كنيم پاسخ مي‌دهد.

سوال ديگر آنكه وقتي ما چيزي را از خدا مي‌خواهيم دو حالت دارد: يا اين چيزي را كه مي‌خواهيم به نفع ما است و خير ما در آن است يا خير ما در آن نيست. اگر خير ما در آن است، خدايي كه خيرخواه مطلق است و به همه بندگانش خير مي‌رساند بايد آن را عطا كند ولو آنكه از او سوال نكرده باشيم. به تعبيري كه در دعاي ماه رجب «يا من يعطي من سئلهُ يا من يعطي من لم يسْئلهُ و من لم يعرفهُ تحنُّناً مِنهُ ورحمهً: ‌اي كه عطا كني به هركه از تو خواهد.‌اي كه عطا كني به كسي كه از تو نخواهد. نه تو را بشناسد از روي نعمت بخشي و مهرورزي» يعني خدايي كه خيرخواه است اگر خير ما در اين مساله است ما چه بخواهيم و چه نخواهيم خيرخواه است پس بايد بدهد. پس اين خواست ما چه تاثيري دارد؟ وقتي خير ما در آن هست، ولو كه نخواهم به عنوان خيرخواه مطلق بايد آن را به ما بدهد. اگر خير ما در آن نيست آنكه خيرخواه مطلق است نبايد آن را به ما بدهد.آقاي برومربه‌اين شبهه پاسخ مي‌دهد.

يكي از شبهاتي كه معمولا در رابطه با دعا مطرح مي‌شود اين است كه اگر ما با دعا آينده را تغيير مي‌دهيم اين امر باعث نمي‌شود علم خدا به جهل تبديل شود؟!

سرنوشت همان علم خداست. خدا از قبل و ازل، به هر مطلبي علم دارد. آيا ما با دعا، آينده را تغيير مي‌دهيم يا نه؟ اگر ما با دعا آينده را تغيير مي‌دهيم و جهت چيزي كه قرار است اتفاق بيفتد را عوض مي‌كنيم و چيز ديگري را به جاي آن مي‌نشانيم اين امر باعث نمي‌شود علم خدا به تعبيري كه منسوب به خيام است جهل شود. يعني خدا مي‌دانست از ازل فلان اتفاق مي‌افتد، ولي من دعا كردم و عوض شد. آيا دعاي ما باعث عوض شدن علم خداوند مي‌شود؟ باعث اين مي‌شود كه سرنوشت و آينده عوض شود؟

در اين بحث رابطه علم خدا و افعال ما مطرح مي‌شود كه افعال ما با سرنوشت محتوم ما چه ربطي دارد؟ آيا فعل ما چيزي را عوض مي‌كند يا نه؟ جايگاه دعا در اينجا چه مي‌شود؟ آقاي برومر به اين سوال‌ها هم پاسخ مي‌دهد. بحث ديگري كه هست اين است كه استجابت دعا چگونه است؟، يعني چه اتفاقي بيفتد ‌بگوييم دعاي ما مستجاب شده است؟ بيشتر مردم ممكن است استجابت دعا را در امور مانند معجزه يا معجزه‌وار بدانند يعني امري غيرمترقبه اتفاق بيفتد تا اجابت دعا محسوب شود. اما آقاي برومر اين بحث را مطرح مي‌كند كه آيا لزوما اجابت دعا به شكل امور معجزه‌وار است يا امور عادي و روزمره هم مي‌تواند استجابت دعاي ما محسوب شود.

سه فصل پاياني كتاب درباره رابطه ايمان و دعاست، چه ارتباطي ميان ايمان و دعا وجود دارد. نظر نويسنده در اين ارتباط چيست؟

مولف در سه فصل پاياني كتاب، بحث ارتباط ايمان با مساله دعا را بيان مي‌كند، يعني او معتقد است ارزيابي مومن از مسائل عالم با «چشم ايمان» است. اصطلاح چشم ايمان خيلي مهم است يعني يك مومن با چشم ايمان عالم را مي‌بيند و با او داد و ستد دارد و دعا به تعبير ويتگنشتاين، بازي زباني است. آقاي برومر مي‌گويد: دعا بازي زباني ايمان است، لذا ما بايد از باب چشم مومن ببينيم و بحث دعا را تحليل و ارزيابي كنيم. به تعبير ما، اگر دل به واقعيتي به نام خدا ندهيم ذكر بسياري از مسائل، هم بي‌رنگ و بو مي‌شود.

اين شعر نيمايوشيج كه مي‌گويد: «اي آدم‌ها! كه بر ساحل نشسته، شاد و خندانيد، يك نفر در آب دارد مي‌سپارد جان»؛ كسي شاد و خندان كنار ساحل نشسته اگر علقه‌يي با واقعيتي كه رخ مي‌دهد نداشته باشد به شما چه جواب مي‌دهد؟ مثلا مي‌گويد امروز يكي در دريا در حال جان سپردن است، چند روز پيش هم همين اتفاق افتاد. هفته قبل هم يك نفر جان سپرد. آمار نشان مي‌دهد مرگ و مير در دريا، تابستان امسال بيست درصد بيشتر از مرگ‌و‌مير در سال قبل در همين ايام بود. اين نتيجه نشان مي‌دهد كه اين شخص هيچ علقه‌يي ندارد و يك تماشاچي صرف است. بازيگر صحنه نيست اما اگر وقتي گفتيد: «اي آدم كه بر ساحل نشسته شاد و خنداني كودكت در آب دارد مي‌سپارد جان»، خواهيد ديد كه برخورد اين شخص با شخص اول چقدر متفاوت است. وقتي اين فرد بازيگر صحنه مي‌شود وبه صحنه دل مي‌دهد، اطلاعاتي كه به او مي‌دهيد حركت‌آفرين مي‌شود لذا بايد با چشم ايمان بحث دعا را مطرح كرد. همان‌طور كه گفتم خود ما هم بر مساله تحقيقات علمي يا آماري كه درباره اثر دعا مي‌شود نقد داريم. اين حرف‌ها نشان مي‌دهد كه كساني كه روي مبحث دعا كار مي‌كنند اصلا با چشم ايمان نگاه نمي‌كنند، بلكه با چشم مسائل علمي روزمره به بحث دعا نگاه مي‌كنند لذا سه فصل پاياني كتاب بحث رابطه ايمان و دعاست كه بحث زيبا و مستوفايي دارد كه خواندني است.

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 516 تاريخ : دوشنبه 4 شهريور 1392 ساعت: 20:22

قطب،نایب امام عصر(عج) در امورطریقت وتربیت قلبی است
قطب ، پرچم دین خدا و برج نور الهی است
قطب، مصداق اهل بیت در عصر خویش است


مولای معظم حضرت آقایدکتر نور علی تابنده قطب فعلی سلسله نعمت اللهی سلطان علیشاهی گنابادی

 

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 3991 تاريخ : دوشنبه 4 شهريور 1392 ساعت: 20:12

وجه تسمیه نعمت‌اللهی

شاه نعمت‌الله ولی‬: سلسله نعمت‌اللهی یکی از طریقت‌های تصوف است که توسط سید نورالدین شاه نعمت‌الله ولی در قرن هشتم هجری بنیاد شده است. سلسله نعمت اللهی سلطان علیشاهی گنابادی در عصر حاضر از معروفترين سلسله‌های تصوف است. ]
کلمه نعمت‌اللهی از نام شاه نعمت‌الله ولی گرفته شده و چون در دوران ایشان، پیروان او را "نعمت‌اللهی" می‌خواندند، این عنوان به کسانی که بعد از وی از عقاید و روش صوفیانه وی تبعیت کردند، داده شد. قبل از شاه نعمت‌الله نام طریقت همنام با قطب وقت بوده، چنانکه در زمان معروف کرخی به معروفیه و در زمان جنید بغدادی به جنیدیه مشهور بوده است.]

نسبت خرقه شاه نعمت‌الله ولی:

شاه نعمت‌الله ولی -> شیخ عبدالله یافعی -> شیخ ابی صالح بربری -> نجم الدی کمال کوفی -> شیخ ابوالفتوح صعیدی -> ابومدین مغربی -> شیخ ابوالسعود اندلسی -> شیخ ابوالبرکات -> ابوالفضل بغدادی -> شیخ احمد غزالی -> ابوبکر نساج -> شیخ ابوالقاسم گرگانی -> ابوعثمان مغربی -> ابوعلی کاتب -> ابوعلی رودباری -> جنید بغدادی -> سری سقطی -> معروف کرخیعلی بن موسی الرضا [۴]

زندگی و آثار شاه نعمت‌الله ولی‬:

سید نورالدّین شاه نعمت‌الله ولی از اقطاب و عرفای مشهور قرن هشتم و نهم هجری است نعمت‌الله ولی در روز دوشنبه چهاردهم ربیع الاول ۷۳۱ هجری قمری در شهر حلب متولد شد. هفت سال مرشد خود شیخ عبدالله یافعی را خدمت کرد در هرات نعمت‌الله ولی با نوۀ میرحسینی هروی پرسنده سؤالات گلشن راز ازدواج کرد و ثمرۀ این ازدواج فرزند او برهان الدین خلیل‌الله (متولد ۷۷۵ هجری) بود که پس از نعمت‌الله ولی به قطبیت سلسله نعمت‌اللهی رسید. شاه نعمت‌الله ولی قریب صد سال زندگی کرد و سرانجام در روز پنجشنبه بیست و سوم ماه رجب ۸۳۲ و به قولی ۸۳۴ هجری در کرمان خرقه تهی کرد. فعالیت های عمرانی: نعمت الله ولی توجه خاصی به خدمات عام المنفعه داشت و در برخی از مناطق و شهرهای ایران مانند ماهان، کرمان، ابرقو و تفت یزد اقدامات عمرانی مانند احداث ساختمان، باغ و حفر قنات به انجام رسانید که برخی از آنها مانند عمارت شاه ولی در تفت یزد کماکان باقی است. تألیفات شاه نعمت الله: از شاه نعمت الله ولی آثار و تألیفات متعددی بجا مانده است از جمله کلیات اشعار، رساله ها و شرح لمعات.]

مکتب شاه نعمت‌الله ولی: گرچه پیشوایان طریقت قبل از نعمت‌الله ولی تا زمان علی ابن ابیطالب فراوان بوده اند، بعد از وی این سلسله به نام نعمت‌اللهی معروف شد. یک نظر اجمالی به وضع تصوف قبل و بعد از نعمت‌الله ولی این علت را به خوبی توجیه می نماید. دو نوع اجتهاد از طرف نعمت‌الله ولی در تصوف به عمل آمد:

اول - اجتهاد نظری: نعمت‌الله ولی برای اینکه مسأله وحدت وجود را بیان کند، وجود را به دریایی تشبیه میکند و مظاهر آن را امواج و حبابهای آن دریا میداند که در حقیقت آب اند. شاه میگوید: حقیقت وجود مانند نقطه است و دایره ای که از حرکت آن پیدا میشود نمودار مظاهر وجود است که اگرچه ظاهراً وجودی دارد اما در حقیقت آن وجود اعتباری است. نیز مانند الف و سایر حروف که از نقطه پیدا میشوند و وجودشان ظاهری میباشد.

دوم - اجتهاد عملی: نعمت‌الله ولی اقداماتی در زمینه تصوف نمود که نتیجه آن به نفع مردم ایران به خصوص، و به سود دنیای تصوف اسلامی بطور عموم، تمام شد.

  1. اولین قدم مفید او منع پیروان مکتب خود از بیکاری و گوشه نشینی بود.
  2. اقدام دیگر وی این بود که مریدان را از داشتن لباس مخصوص فقر نهی نمود.
  3. از زمان نعمت‌الله ولی به بعد در روحیه پیروان نعمت اللهی نشاط و سرور و شادمانی سالک در سیر و سلوک بر خمود و گرفتگی و اندوه او می چربد.
  4. شاه نعمت‌الله ولی تصوف را امری انحصاری نمیدانست و هرکه را طالب مکتب توحید می دید، الفبای محبت می آموخت.
  5. شاه نعمت‌الله ولی با تمام ملل و نحل و سلاسل فقری آن زمان، با کمال محبت سلوک مینمود]

 

‫خصوصیات سلسله نعمت‌اللهی‬ ویژگی های مهم اجتماعی سلسله نعمت‌اللهی از این قرار است:]

  1. عزلت را نمی پسندند و خلوت در انجمن را بر آن ترجیج می دهند.
  2. سخت مخالف استعمال حشیش و اعتیادات از این نوع اند.
  3. درویشان نعمت‌اللهی باید به کاری مشغول باشند و بیکاری در این طریق نهی است.
  4. لباس مخصوصی را انتخاب نکرده اند .
  5. انسان ها را از هر مذهب و ملت که باشند دوست دارند و احترام می گذارند و در زندگی روش ایشان شفقت به خلق الله است.
  6. طرفدار صلح و برادری و برابری هستند.

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 808 تاريخ : دوشنبه 4 شهريور 1392 ساعت: 19:54


مولانا معتقد است که آنچه مایه انکار مقامات رسول خدا(ص) به وسیله ابوجهل بود و آنچه مایه انکار مقامات دیگر اولیای الهی به ویژه قطب وقت به وسیله مخالفان آن ها است حسادت است.مولانا می کوید کسی از پذیرش حق و حقیقت و خدا عار ندارد اما وقتی این حق و حقیقت و خدا در آیینه دل یک ولیّ ظهور می یابد ، کور دلان با نگریستن به بدنه آن آینه که همان جسم خاکی ولیّ و قطب وقت است از روی حسادت
، به او به آن خدای متجلّی شده در آینه وجود او ایمان نمی آورند.غافل از آنکه این تجلّی الهی در آیینه قلب ولیّ وقت ، خود یکی از بزرگ ترین آزمایش ها و امتحان های الهی است تا در پرتو آن ، محتویات درونی انسان ها بروز کند.آنکه خالص است خلوصش در ایمان و آنکه ناخالص است نا خالصی اش در حسادت و تمسخر و عدم ایمان ظهور یابد و بروز کند.ناخالصان چون به ظاهر ولیّ و قطب وقت خویش می نگرند و او را انسانی مانند خود می بینند تصور می کنند همه چیز در همین ظاهر انسانی خلاصه می شود.


از طرف دیگر ، مولانا بر خلاف اعتقاد رایج مسلمانان به ویژه شیعیان مصطلح ، معتقد است که اهلیّت شخص برای آنکه از اهل بیت(ع) قرار گیرد به نسبت های خونی نیست بلکه به نسبت های ایمانی است.زیرا اهل بیت به معنای اهل بیت محمد(ص) نیست بلکه به معنای اهل بیت خدا است.به معنای اهل حرم الهی است.ای بسا کسی که با پیامبر(ص) پیوند خونی دارد و با افتادن در گرداب گناه و عصیان ، مانند پسر نوح نا اهل می شود و ای بسا کسی که پیوند خونی با پیامبر(ص) ندارد ولی به خاطر صعود به اوج قلّه ایمان ، مصداق عترت و اهل بیت(ع) در عصر خویش می شود.پس هر کسی که پاکیزه خو شود و در مراتب ایمان الهی بالا رود و سرآمد مومنان عصر خویش شود ، در دایره اهل بیت خدا یا همان اهل بیت(ع) وارد می شود و مصداق عینی اهل بیت در زمانه خویش می شود.حال این شخص می خواهد از نسل عمر باشد یا از نسل علی(ع).مولانا عمر را از آن جهت مثال می زند که می داند شیعیان او را ناخوش می دارند.می خواهد بگوید حتا اگر کسی از نسل عمر هم باشد اما با ریاضت های شرعیه ، خود را پاکیزه خو کرده باشد و سرآمد مومنان و مردم عصر خویش شده باشد از اهل بیت الهی محسوب می شود.این اعتقاد حضرت مولانا ریشه های قرآنی و روایی و عقلانی دارد که به خواست خدا در نوشتاری دیگر به آن ها خواهیم پرداخت.


بنابراین چون مولانا اهل بیت را بر اساس پیوندهای ایمانی و نه ضرورتا پیوندهای خونی معنا می کند به مهدویّت نوعی معتقد است.یعنی معتقد است چون رشته هدایت و تربیت آدمی هرگز قطع نمی شود با غیبت حضرت مهدی(عج) که اصطلاحا مهدی شخصی محسوب می شود مهدی های نوعی یعنی اقطاب که به اوج قلّه هدایت بار یافته اند و هادی و مهدی عصر خویش هستند یکی پس از دیگری می آیند و به دستگیری از مردم و ارشاد و هدایت آن ها به سوی تکمیل ظرفیّت های معنوی شان می پردازند.


اعتقاد به مهدویت نوعی ، عدالت و رحمت و حکمت الهی را به طور کامل معنا می کند.زیرا در غیر این صورت ما باید معتقد باشیم خدای تعالی برای عده ای از انسان ها که انسان های ساده با روابط اجتماعی ساده ای بوده اند تا مقطع تاریخی خاصی هادی ها و مهدی هایی به نام پیامبران و امامان می فرستاده است و از دوره غیبت که آدمی و روابط اجتماعی او رو به پیچیدگی های شگرفی نهاده است آن ها را از بهره مندی از اولیای خود محروم کرده است.این نه با عقل سازگار است و نه با مبانی دینی و قرآنی و روایی.


مولانا با اعلان اینکه : 
«مهدی و هادی ، وی است ای راه جو
هم نهان و هم نشسته پیش رو»
به بیان این حقیقت می پردازد که این مهدی پیش رو یعنی قطب وقت که در میان مردم زمان خویش زندگی می کند و همگان او را می بینند مظهر و نایب آن مهدی(عج) است که بنا به مشیّت الهی غایب است و دست مردم از دامان مطهّرش کوتاه است.این می تواند مدرک و سند قابل قبولی برای اثبات تشیع مولانا باشد.البته نه این تشیع رایج بلکه تشیعی که صیقل خورده و شفاف و نورانی شده است.


مولانا نسبت قطب وقت را با عقل ، نسبت خدا با جبرییل می داند.یعنی می گوید قطب به خاطر آنکه فانی در ذات الهی است مظهر خدا است و عقل او که نور محض و کامل مطلق شده است همان جبرییل است و در مواقع لزوم ، وحی الهی را از مرتبه اعلای جان او که عرش الهی است به پایین ترین مرتبه جان او که مرتبه حیات دنیایی او است نازل می کند.


مولانا نور و عوالم نوری را دارای مراتب زیادی می داند که اهل هر مرتبه بر مرتبه پایین تر از خود ولایت و تسلط دارند و از درک مرتبه بالاتر ناتوان هستند.زیرا هر عالم از عوالم نوری ، چشم و گوش و حواس و مشاعر خاص خود دارد که برای درک همان مرتبه کفایت می کند و سالکی که در آن مرتبه قرار دارد از درک مرتبه و مراتب بالاتر ناتوان است زیرا حواس و مشاعر ویژه آن عالم بالاتر به او داده نشده است :


 


آن ابو جهل از محمد ننگ داشت


وز حسد ، خود را به بالا می فراشت


بو الحکم(1) نامش بد و بو جهل شد


ای بسا اهل از حسد نا اهل شد


من ندیدم در جهان جستجو


هیچ اهلیّت به(2) از خوی نکو


انبیا را واسطه زان کرد حقّ


تا پدید آید حسدها در قلق(3)


زانکه کس را از خدا عاری نبود


حاسد حقّ ، هیچ دیّاری نبود


آن کسی کش(4) مثل خود پنداشتی


زان سبب با او حسد برداشتی


چون مقرّر شد بزرگی رسول


پس حسد ناید کسی را از قبول


پس به هر دوری ولیّ ای قائم است


آزمایش تا قیامت دائم است


هر که را خوی نکو باشد بِرَست


هر کسی کو شیشه دل باشد شکست


پس امام حیّ قائم ، آن ولی است


خواه از نسل عمر ، خواه از علی است


مهدی و هادی ، وی است ای راه جو


هم نهان و هم نشسته پیش رو


او چو نور است و خرد جبریل اوست


وان ولیِّ کم ازو قندیل اوست


وانکه زان قندیل کم ، مشکات(5) ماست


نور را در مرتبه ، ترتیب هاست


زانکه هفصد پرده دارد نور حقّ


پرده های نور دان چندین طبق


از پس هر پرده قومی را مقام


صف صف اند این پرده هاشان تا امام


اهل صف آخرین از ضعف خویش


چشمشان طاقت ندارد نورِ بیش


وان صف پیش ، از ضعیفی بصر


تاب نارد روشنایی بیشتر


 


(مثنوی معنوی/دفتر دوم/ملامت کردن مردم کسی را.../با حذف ابیاتی)


 


************************** ***


1.ابو الحکم = حکیم


2.به = بهتر


3.قلق = اضطراب


4.کش = که او را


5.نور و قندیل و مشکات اشاره به مراتب عوالم نوری دارد.

عشق درویش (گرایش)...
ما را در سایت عشق درویش (گرایش) دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ali seif aliseif121seif بازدید : 562 تاريخ : دوشنبه 4 شهريور 1392 ساعت: 19:49